Szlafroki damskie - nie tylko do spania!

Wiele kobiet taktuje tą część garderoby trochę po macoszemu.
Zazwyczaj po kąpieli czy prysznicu zakłada się piżamę i idzie się prosto do łóżka.
Ze względu na fakt, że szlafroki damskie są bardzo praktyczne i wygodne, można je nosić także w trakcie dnia.
Leniwy sobotni poranek, z filiżanką ulubionej kawy i ulubionym magazynem - w takiej scenerii, szlafrok również się doskonale sprawdzi, jako normalna codzienna garderoba, w końcu nazywany jest również "podomką".

A jak z historycznego punktu widzenia możemy zdefiniować damski szlafrok?

Szlafrok – wyraz zapożyczony z języka niemieckiego (Schlafrock) oznaczający luźny strój domowy, używany zazwyczaj do okrycia przed położeniem się do łóżka lub krótko po wstaniu, często na piżamę lub nocną koszulę.
Zazwyczaj jest to rodzaj płaszcza albo luźnej lekkiej togi, często bez zapięcia, wiązanego w pasie paskiem. Na ogół szlafroki występują bez kaptura, choć spotykane są także wersje z kapturami.

Często funkcję szlafroka pełni płaszcz kąpielowy.

Odmianą damskiego szlafroka jest peniuar (zapożyczone z fr. peignoir, pierwotnie jako pelerynka zabezpieczająca odzież przed zabrudzeniem podczas czesania, od peigner – czesać; później zakres semantyczny tego określenia rozciągnął się na kobiecy strój poranny), natomiast męskiego – bonżurka (fr. bonjour – „dzień dobry”).
W latach pięćdziesiątych XX wieku tygodnik Przekrój ogłosił na swoich łamach konkurs na nowy wyraz zastępujący niemiecką nazwę „szlafrok”. Zwyciężyła nazwa „podomka”.
W następnych dziesięcioleciach wyraz ten zadomowił się w polszczyźnie i współcześnie używany jest zamiennie ze słowem szlafrok.
Po II wojnie światowej puryści językowi promowali wyraz „okryjciałko”; określenie to nie przyjęło się jednak w języku.